WIELKIE BUDOWANIE

Było to konieczne, gdyż chętniej do uprawiania sportu młodzieży przybywało, a obiekty nosiły jeszcze ślady minionej wojny. Organizacje młodzieżowe, środowiskowe i zakładowe, przy dużym wsparciu kierownictw kopalń "WIREK" i "NOWY WIREK" w budowie, w 1948 r. ogrodziły boisko, wyremontowały bieżnię i skocznię oraz korty tenisowe. Na walnym zebraniu Klubu pod koniec 1949 r. zmieniono jego nazwę na Górniczy Klub Sportowy "GÓRNIK" przy kopalni "WIREK". Nazwa ta utrzymała się do jesieni 1965 r., kiedy to po przeprowadzonym głosowaniu załoga kopalni "NOWY WIREK" i członkowie klubu sportowego postanowili przywrócić tradycyjną nazwę Górniczy Klub Sportowy "URANIA". W tym też roku załoga ufundowała nowy sztandar dla Klubu. Klub rósł w siłę organizacyjną i sportową zrzeszając w 1953 r. - 220 a w 1955 r. - 316 czynnych sportowców. Powstało dalszych 6 sekcji: piłki ręcznej, kolarskiej, siatkówki, motorowej, strzeleckiej i kajakowej. Obiektów jednak nie przybywało. Doprowadziło to w latach 1955-1959 do regresu organizacyjnego. Wielu sportowców, mimo dużych zasług dla Klubu, odeszło do bardziej zamożnych klubów lub zrezygnowało z dalszego uprawiania sportu. Istniejące obiekty na skutek szkód górniczych i swego wieku popadły w ruinę, w tym także dom klubowy. Jednakże już w roku 1958 został podwyższony i całkowicie przebudowany przez kopalnię "NOWY WIREK" dom klubowy. Ponadto w roku tym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Bytomiu przekazało kopalni "NOWY WIREK" obiekty sportowe. 25 kwietnia 1959 r. Zarząd Klubu przedłożył Dyrekcji Kopalni założenia techniczno-ekonomiczne kapitalnego remontu boiska GKS "GÓRNIK" na rok 1959. Kopalnia wyraziła zgodę na pomoc materialną, zaś prace podjęte zostały w czynie społecznym w oparciu o dotację Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej w Katowicach. W latach 1959-1963 wybudowano trybunę z miejscami stojącymi od strony zachodniej, szalety, ścieżki żużlowe i drogę dojazdową oraz asfaltowane boisko do piłki ręcznej. Kiedy w 1965 roku piłkarze awansowali do II-giej ligi, koniecznością stała się wymiana nawierzchni boiska piłkarskiego. W Kopalni powstał operatywny zespół w składzie: dyr.mgr.inż Zdzisław GOLA, Herman MLECZKO, Bernard WRZECIONO, Emil MATYSEK, który zmobilizował załogę i sportowców oraz zgromadził środki pozwalające na wykonanie tego zadania. W latach 1965-1966 została położona nowa zdrenowana płyta boiska. Wybudowano od strony zachodniej podwyższoną trybunę z miejscami siedzącymi. Wybudowano także od strony wschodniej trybunę z miejscami stojącymi oraz zadaszoną trybunę dla dziennikarzy i gości. Zmieniono ogrodzenie z drewnianego na murowano-stalowe oraz zmodernizowano boisko do piłki ręcznej. Równolegle kopalnia "NOWY WIREK" na terenie Zasadniczej Szkoły Górniczej wybudowała w 1966 r. pełnowymiarową halę sportową do piłki ręcznej, koszykowej i siatkowej wraz z pełnym zapleczem sanitarno-gospodarczym. Hala jest bazą wychowania fizycznego dla Szkoły, a była treningową dla wszystkich sekcji GKS "URANIA". Wykorzystując zapał załogi i sportowców oraz aprobatę Dyrekcji Kopalni, wybudowano w pobliżu kopalni dwa boiska treningowe wraz z szatnią, które do dziś służą do rozgrywek piłkarskich. Na przełomie lat 70-tych i 80-tych wystąpiło szereg tąpnieć tektonicznych, wskutek czego został zdewastowany dom klubowy oraz boisko do piłki ręcznej i częściowo główna płyta boiska piłkarskiego. W 1987 roku powstał projekt budowy zaplecza socjalnego GKS "URANIA". W ciągu lat 1987-1988 zostało wybudowane pełne zaplecze socjalne oraz hala treningowa wraz z lożą prasową. Powstanie wszystkich tych obiektów było możliwe dzięki zaangażowaniu działaczy i Dyrekcji Kopalni, a szczególnie dzięki: dyr. mgr inż. Janowi Strojnemu, dyr. mgr inż. Wiktorowi Wożniakowi, dyr. mgr inż. Zygmuntowi Barczykowi, mgr inż Bogdanowi Guzymu, Janowi Galeji i Romanowi Barczykowi oraz i wielu zwolenników naszego Klubu, których pracy nie da się wycenić.